Tak to już jest Hieronimie

życie się rodzi i ginie

rodzi się dziecko, odchodzi

i świat się odmłodzi

Na Twoich obrazach smutek

w boskim rysunku skutek

Trumny kruszą się i zapadają

obrazy nieba ściemniają

w ziemi ostatnia pociecha

w piasku raj i wyzwolenie

na moim podwórku uciecha

wyrosła kalina w pośpiechu

zanim umrę opowiem

twoje zmagania z naturą

dałeś mi parę drewienek

na opał, na zimę

mam twoje drzeworyty

z powstania wielkopolskiego

i pejzaż ze wsi tak czysty

że myje go dnia każdego

będą cisi niezłomni

u Ciebie Boże na uczcie

chciałeś zostać spawaczem

Zostałeś boskim uczniem